Shell zet 330 miljoen euro in op de hoop in bange dagen van de oliewereld: teerzand in Canada. De voorraad is vermoedelijk gigantisch, er ligt misschien wel meer dan Saoedi Arbië ooit had. Maar zandolie is niet de oplossing om de energierekening of de benzineprijs te laten dalen.
Want het is niet gemakkelijk op te pompen, alleen door de huidige hoge
olieprijzen kan het uit, bleek ook gisteren uit een interessante reportage
in Nova. Voor het destileren van één vat olie uit de voorraad in het
midden van Canada zijn vier vaten water nodig. Ook vergt het een hoop
energie, de CO2-uitstoot is enorm en het plan is zelfs om speciaal voor
deze mijnbouw een kerncentrale te bouwen. Milieuactivisten staan dus al
op hun achterste benen.
De buit is ondertussen wel al min of meer
verdeeld. Het is vooral één man die miljarden in zandolie in Canada
investeert, de steenrijke N. Murray Edwards.
Volgens Forbes is deze oud-advocaat de voornaamste aanjager van de
huidige goudkoorts. Hij beheerst in zijn eentje 20 tot 25% van de
markt. Behalve Shell tonen ook de andere oliereuzen en de Chinezen veel belangstelling.
Zie ook:
Shell elleboogt Chevron uit zandolieveld
Lees ook:Dssr. zandolie, teerzand, steenolie, oil sands, oil shale
Lees ook:Shell zet nog meer in op zandolie uit steen
Lees ook:Shell koopt geen zand maar stenen in Canada
Lees ook:Shell laat biobrandstof stikken voor zandolie
Lees ook:Shell elleboogt Chevron uit zandolieveld
Een goede oplossing. het westen is minder afhankelijk van het instabiele Midden-Oosten en dat de benzine dardoor steeds duurder wordt is ook nog goed voor het milieu.
Heel mooi. We zijn minder afhankelijk van het instabiele Midden-Oosten en dat de bezine duurder wordt is goed voor het milieu.